- affidation
-
⇒AFFIDATION, subst. fém.DR. FÉOD. ,,Prestation de foi à un seigneur, pour se recommander à lui et se mettre sous sa protection, sans être à proprement parler son vassal.`` (Ac. Compl. 1842).Rem. Attesté ds Lar. 19e, Ac. Compl. 1842, BESCH. 1845, Nouv. Lar. ill., Lar. 20e.Étymol. ET HIST. — 1. 1838, dr. anc. (Ac. Compl. 1842); 2. 1838 (ibid. :contrat de louage); n'a pas survécu.Empr. au lat. médiév. jur. affidatio attesté au sens 1 « action de se mettre sous la protection d'un seigneur » (INNOCENTIUS III [1160-1216], lib. 2, Epist. ad. Acheruntinum archiepisc. [Acerenza, Italie] ds DU CANGE, s.v. affidati :auctoritate praesentium indulgemus, ut homines, qui se tibi vel Ecclesiae tuae recommendare voluerint, quod secundum terrae consuetudinem Affidatio nuncupatur... tibi recipere liceat); au sens 2, Vita S. Gilberti Espiscopi Cathenensis in Scotia [† 1243], ibid. s.v., 3 affidatio :Piscator mercenarius salmonum piscationem a domino terrae illius Cathenensis certa pecuniae summa in Affidatione possidebat, etc...BBG. — BARB. Misc. 7. 1928-32, p. 305.
Encyclopédie Universelle. 2012.